Η Όλγα Δούρου, μέλος της Κ.Ε του Ποταμιού, αποκλειστικά στο blog μας «Ονειροπόλος και οραματιστής ο Στ. Θεοδωράκης- Το Ποτάμι είναι ένα αναρχικό (αμεσοδημοκρατικό) κοινοβουλευτικό κόμμα»

«Προσωποκεντρικό Κίνημα πλέον το ΚΙΝΑΛ- Αποχωρήσαμε γιατί δεν είχαμε φωνή- Το Ποτάμι θα υπερψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών»

    Στη σελίδα μας, και εν όψει των επερχόμενων πολιτικών εξελίξεων, θέλουμε να παρουσιάσουμε τις θέσεις των κομμάτων, μέσα από τη ματιά νέων σε ηλικία ατόμων που συμμετέχουν σε αυτά. Ένα από αυτά είναι και η Όλγα Δούρου, η οποία είναι μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, καθώς και μέλος της επιτροπής νέων. Μας περίμενε στην είσοδο των γραφείων του Ποταμιού, και αφού μας καλωσόρισε μας ξενάγησε για λίγο πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, στους χώρους που στεγάζεται το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη.                                                                                                                                                               Με μια πρώτη ματιά, είναι σίγουρο ότι η εντύπωση που σου αφήνουν είναι πως δεν πρόκειται για πολυτελή γραφεία ενός κοινοβουλευτικού κόμματος. Είναι λιτά, μικρά αλλά συνάμα και με μια πινελιά νεανικότητας και πρωτοτυπίας. Εκεί δουλεύουν στελέχη του κόμματος σε εθελοντική βάση, μέσα σε ένα περιβάλλον πραγματικά οικογενειακό.

Στη συζήτησή μας η Όλγα, η οποία ήταν και υποψήφια Βουλευτής στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, απάντησε με ειλικρίνεια και αναλυτική σκέψη σε όλες τις ερωτήσεις μας, οι οποίες δεν αφορούσαν μονάχα τις πολιτικές εξελίξεις γενικότερα και τις διεργασίες μέσα στο κόμμα ειδικότερα.

Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω

Ποιος είναι ο λόγος που εισήλθες στην ενεργό πολιτική και ποιες είναι οι προσωπικές σου βλέψεις;

Έκανα μια σκέψη και είδα ότι η ζωή μου δεν είναι όπως την ονειρευόμουν και όπως θα ήθελα να είναι. Θεώρησα ότι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με τις προσωπικές μου επιλογές, όσο με το γεγονός ότι η πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι σε πολύ άσχημο σημείο. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισα να αναλάβω ενεργό δράση. Πάντα αγαπούσα πολύ την πολιτική αλλά δεν έβρισκα κάποιο κόμμα να με ικανοποιεί και να με κάνει να θέλω να συμμετάσχω σε αυτό. Με το Ποτάμι όμως αυτό άλλαξε, καθώς πρεσβεύει τις αξίες τις οποίες πάντα ονειρευόμουν. Το γεγονός ότι το Ποτάμι ήταν τότε ένα εντελώς νέο κόμμα θεωρώ ότι έδινε την ευκαιρία σε κάποιον να συνεισφέρει και να επηρεάσει περισσότερο από ότι το να μπει σε ένα έτοιμο πλαίσιο.  Σε αρκετά μεγάλο βαθμό μέχρι τώρα το έχω καταφέρει αυτό.

Αποχωρήσαμε από το ΚΙΝΑΛ γιατί δεν είχαμε φωνή- Έγινε ένα κίνημα προσωποκεντρικό

Γιατί το Ποτάμι συμμετείχε στο εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ και τι το οδήγησε στην συνέχεια στην αποχώρησή του από το συγκεκριμένο εγχείρημα;

Το Ποτάμι από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του είχε πει ότι είναι ανοιχτό προς όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, προκειμένου να συν διαμορφώσουν κάτι καινούργιο.  Έθεσε μια σειρά από κόκκινες γραμμές οι οποίες έγιναν αρχικά αποδεκτές από την Δημοκρατική Συμπαράταξη, όμως όσο προχωρούσαμε στην προεκλογική διαδικασία για την εκλογή αρχηγού από τη βάση, άρχισαν αυτές να αίρονταν. Όταν λοιπόν σχηματίστηκε αρχικά το ΚΙΝΑΛ, είδαμε ότι ήδη υπήρχε πρόβλημα ότι δεν τηρούνταν τα συμφωνημένα.

Ποιες ήταν οι κόκκινες γραμμές;

Π.χ. η ιδέα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ήταν το ένα το οποίο ήταν σημαντικό ζήτημα για εμάς, καθώς είμαστε το μόνο κόμμα που έχει ενταγμένο αυτό το θέμα και στο καταστατικό του.

Άλλος λόγος βασικός ο οποίος φύγαμε από τη συμπαράταξη,  ήταν ότι η συμφωνία η οποία είχε εξαρχής γίνει, με την εγγύηση μάλιστα του Νίκου Αλιβιζάτου, προέβλεπε την αυτόνομη δράση των κομμάτων εφόσον έχουν ψηφιστεί από τον λαό για έναν σκοπό, θα προσπαθούσαν να πετύχουν μια μορφή κοινοβουλευτικής σύγκλισης στα μεγάλα ζητήματα όπου είναι εφικτό και στις επόμενες εκλογές θα συμμετάσχουν ενιαία ως ΚΙΝΑΛ.

Αμέσως όμως μετά διαπιστώσαμε μια τάση απορρόφησης ουσιαστικά της ΔΗ.ΣΥ έναντι στο Ποτάμι, και υπήρχε μια δυσκολία να κρατήσουμε την ξεχωριστή μας φωνή.

Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να παραμείνουμε πιστοί στις ιδέες μας.

Ένας λοιπόν από τους κύριους λόγους αποχώρησης ήταν με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα, όταν έγινε μια συνάντηση όλων των αρχηγών που ήταν στο πολιτικό συμβούλιο του ΚΙΝΑΛ. Η Φώφη Γεννηματά ήταν η μόνη που ήθελε να κρατήσει τη στάση που και τελικά κράτησε το Κίνημα Αλλαγής. Όλοι οι υπόλοιποι, πχ όπως ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος εκπροσωπεί μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ, συμφωνούσε με τη δική μας στάση. 

Όμως η κυρία Γεννηματά αποφάσισε να άρει την απόφαση του πολιτικού συμβουλίου, να μετατρέψει δηλαδή το τελευταίο σε ένα συμπληρωματικό όργανο και έτσι δεν είχε το δικαίωμα και τη δύναμη να επιβάλλει τις θέσεις του μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, όπως ήταν αρχικά συμφωνημένο, και μετατράπηκε έτσι σε συμβούλιο που είχε απλά ρόλο συμβουλευτικό. Έτσι αποφάσισε το Ποτάμι να αποχωρήσει καθώς δεν μπορούσε ούτε στο ελάχιστο να περάσει τις θέσεις του. Μετατράπηκε σε ένα προσωποκεντρικό κίνημα. Αποφασίζονται πολλά ακόμα και με ανάταση χειρός!

Θεωρώ γελοίες κάποιες συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς ότι είμαστε ένα προσωποπαγές κόμμα. Μετά την εμπειρία με το ΚΙΝΑΛ, αυτό το θεωρώ πλήρως αβάσιμο Δεν είμαστε και μαρξιστικό κόμμα! (γέλια).

Πάντα έλεγα πως το Ποτάμι είναι ένα βαθιά αναρχικό, κοινοβουλευτικά αναρχικό κόμμα, με την έννοια της αμεσοδημοκρατίας και της νοοτροπίας την οποία έχει και την περνάει πρώτος ο Στ. Θεοδωράκης ότι ο καθένας είναι υπόλογος για τις πράξεις του και για τις πρωτοβουλίες του μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικού συνόλου. Στην πολιτική ζωή της χώρας βέβαια αυτό είναι δύσκολα εφαρμόσιμο.

Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για την ιδεολογική τοποθέτηση του κόμματος. Που πιστεύεις ότι τελικά ανήκει;

Θεωρώ ότι το Ποτάμι- κι αυτός ήταν κι ο λόγος που αποφάσισα να συμμετέχω- ότι είναι ένας πολιτικός φορέας των βέλτιστων λύσεων. Σαφέστατα και είναι ένα κόμμα φιλελεύθερο. Παράλληλα έχουμε μια αριστερή προσέγγιση σε θέματα κοινωνικής πρόνοιας, σε θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πιστεύω ότι το Ποτάμι δεν είναι ότι δεν έχει ξεκάθαρη ιδεολογική βάση. Έχει όμως την άποψη και θέση ότι δεν πρέπει να εγκλωβιστούμε σε μια ιδεολογία.

Γιατί ένας ψηφοφόρος σήμερα να ψηφίσει το Ποτάμι;

Γιατί δεν είναι ένας πολιτικός φορέας ο οποίος μόνο κραυγάζει, ούτε ωραιοποιεί τα πράγματα. Έχει ειλικρινή πολιτικό λόγο και έχει αποδείξει ότι σε δύσκολες στιγμές βάζει πρώτα το εθνικό συμφέρον και μετά το κομματικό. Και έχει αποδειχθεί αυτό από γεγονότα.

Οι πολίτες δεν το ενστερνίζονται στην πλειοψηφία τους δυστυχώς αυτό. Υπάρχει μια διαφορετική νοοτροπία γενικά. Όμως γνωρίζοντας καλύτερα τις θέσεις του Ποταμιού και σε βάθος χρόνου θα καταλάβει ότι αυτό είναι αναγκαίο για να αλλάξει προς το καλύτερο η πολιτική ζωή στον τόπο η οποία είναι διχασμένη με έναν άσχημο τρόπο η οποία δεν ευνοεί την Δημοκρατία πάνω από όλα.

Τα πάντα κρίνονται από τις πολιτικές εξελίξεις

Το συνέδριο του Νοεμβρίου θα κρίνει πολλά για το μέλλον του Ποταμιού;

Θα το δούμε αυτό στο μέλλον. Το συνέδριο σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό καθώς θα ψηφιστούν νέα όργανα, θα κινητοποιηθούν όλα τα μέλη επομένως θα γίνει και μια γενικότερη ανανέωση.

Αυτό όμως που κρίνει τις εξελίξεις είναι οι πολιτικές εξελίξεις. Αυτές είναι που θα καθορίσουν στο τέλος το κατά πόσον το Ποτάμι θα ανέβει δημοσκοπικά ή όχι. Κυρίως όμως την στιγμή της κάλπης, γιατί ας μην ξεχνάμε πως οι δημοσκοπήσεις μας έχουν πολλές φορές διαψεύσει.

Κάποιοι έχουν μιλήσει για δυο τάσεις που υπάρχουν μέσω στο κόμμα. Από τη μια εικάζεται ότι οι κ.κ. Αμυράς και Ψαριανός  μιλούν για μια σύγκλιση με τη ΝΔ, ενώ κάποιοι άλλοι όπως ο κ. Δανέλλης μιλούν για την ανάγκη διαλόγου με τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, κυρίως με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύεις ότι υπάρχει ένα τέτοιο δίλημμα;

Φυσικά και υπάρχει ένα τέτοιο δίλημμα, για όλα τα μικρά κόμματα. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο λέγεται ως παραφιλολογία τις περισσότερες φορές. Με όλα τα κεντρώα κόμματα πάντα συμβαίνουν και τέτοια διλήμματα. Όμως για μένα το άσχημο είναι ότι η ΝΔ έχει πάρει έναν εθνικιστικό χαρακτήρα τελευταία ο οποίος δημιουργεί προβλήματα. Είναι γνωστό ότι είμαστε κατά της επικοινωνιακής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ που χρησιμοποίησε για να ανέβει στην εξουσία. Όμως βλέπουμε ότι αυτό συμβαίνει με άλλον τρόπο και από την άλλη πλευρά.

Η στάση μας λοιπόν είναι ότι πρέπει να συναινέσουμε και να δώσουμε πολιτικές λύσεις, ανεξάρτητα ποιο κόμμα θα είναι στην εξουσία, γιατί θέλουμε πράγματα σημαντικά να περάσουν σαν νόμοι, αλλά παρόλα αυτά άλλο αυτό και άλλο να μιλάμε για συγκυβερνήσεις.

Ο κ. Τσίπρας έχει παραδεχθεί πολλές φορές ότι έχει προτείνει στο Ποτάμι συγκυβέρνηση. Το Ποτάμι όμως αρνήθηκε γιατί ο στόχος του δεν είναι η καρέκλα ή η αφομοίωση, αλλά να επηρεάσει τα γεγονότα θετικά.

Πάντως να σημειώσω ότι πολλές φορές η σημερινή κυβέρνηση έχει υιοθετήσει θέσεις του Ποταμιού, σε σημείο αντιγραφής θα έλεγα μερικές φορές. Και αυτό είναι πρόβλημα καθότι δεν μπορούμε να έχουμε τόσο μεγάλη πρόσβαση στα Media για να το τονίσουμε αυτό, παρά τα όσα λέγονται κατά καιρούς…

Μύθος τα περί σχέσης του Ποταμιού με τη διαπλοκή

Μου έδωσες πάσα για να ρωτήσω κάτι που θα ρώταγα αργότερα. Πολλοί έχουν στο παρελθόν αναφερθεί σε σχέσεις του Ποταμιού με τη λεγόμενη διαπλοκή. Τι απαντάς σε αυτό.

Σήμερα ήρθατε εδώ και είδατε τα γραφεία μας και διαπιστώσατε τη χλιδή μέσα στην οποία ζούμε (ειρωνικά) και το πόσο πολυπληθείς είμαστε διότι… τρεφόμαστε από τη διαπλοκή (γέλια).

Θα σου πω ότι τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του πολιτικού φορέα, δεν υπήρχε budget ούτε για φωτοτυπίες, υπήρχαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, γιατί δεν είχαν έρθει ακόμα οι κρατικές επιχορηγήσεις.

Αυτά φαίνονται. Φαίνονται από τον τηλεοπτικό χρόνο που έχουμε στις πολιτικές διαφημίσεις, από το πόσο προβαλλόμαστε στα Media συνολικά.

Παράλληλα ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια σειρά από μεγάλα έργα στον Μπόμπολα. Δεν τα δώσαμε εμείς! Το Ποτάμι το κατήγγειλε κι όλας αυτό! Όταν ένας άνθρωπος δουλεύει κάπου για ένα χρονικό διάστημα, δεν σημαίνει ότι έχει και κολλητή σχέση με κάποιον που θεωρείται διαπλεκόμενος.

Αφού το Ποτάμι χαρακτηρίζεται από θέσεις όπως πχ. η κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων, γιατί δεν έχει τύχει, ιδίως στη νεολαία, μεγαλύτερης κοινωνικής αποδοχής μέχρι τώρα;

Γιατί απλά ο κόσμος θέλει αυτές τις παρατάξεις. Είναι θέμα νοοτροπίας. Όταν ένας φοιτητής με το που γραφτεί σε μια παράταξη, έχει βοήθειες, παίρνεις τις σημειώσεις του κτλ., είναι εύκολα εξηγήσιμο γιατί τα θέλει όλα αυτά. Εμείς είμαστε κατά όλων αυτών.

Τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι ένας χώρος ανταλλαγής ιδεών και απόψεων για όλα τα θέματα και όχι ένας χώρος που θα πρέπει οι νέοι να κλείνονται κάπου πολιτικά. Αν το σκεφτείς, είναι κακό αν το δούμε συμφεροντολογικά για το Ποτάμι, καθώς αν διέθετε φοιτητική παράταξη, θα είχε μεγαλύτερο έρεισμα στην κοινωνία. Όμως είναι όλα θέμα νοοτροπίας.

Θεωρείς ότι το Ποτάμι είναι ένα κόμμα νεολαίας;   

Φυσικά. Έχουμε πολλούς νέους στις τάξεις μας παρόλα αυτά! Όλοι αυτοί κάτι θετικό βλέπουν και έρχονται.

Το όραμα του Στ. Θεοδωράκη είναι να υπάρχει ένα καλύτερο περιβάλλον

Ποιο είναι το στίγμα που επιθυμεί να αφήσει ο Στ. Θεοδωράκης στην πολιτική ζωή της χώρας;

Μιλώντας προσωπικά για τον Σταύρο, θα πω ότι είναι ένας άνθρωπος ονειροπόλος, ρομαντικός και οραματιστής. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα βράδυ, λίγες ημέρες πριν καταθέσει την υποψηφιότητά του για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ, πέταξα ένα ταπερ πλαστικό με κάτι αποφάγια. Ανοίγει τον κάδο να πετάξει κάτι δικό του και όταν βλέπει το ταπερ, μας είπε ότι δεν πρέπει να το πετάμε εκεί. Το όραμά του είναι στην καθημερινότητά μας να έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για να κάνουμε αυτά που απαιτούνται για ένα καλύτερο περιβάλλον. Και όχι μόνο γι’ αυτό καθαυτό με την έννοια της οικολογίας. Μιλάμε και για περιβάλλον οικονομικό και κοινωνικό. Γι’ αυτό το συνέδριό μας θα είναι οικολογικό!

Σε λίγους μήνες θα έρθει στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών. Τι σκοπεύει να κάνει τελικά το Ποτάμι;

Το Ποτάμι θεωρεί ότι το «κακό» δεν είναι τα Σκόπια, είναι η σχέση μας με την Τουρκία και η πολιτική που εκφράζει η Ρωσία. Αυτός είναι τώρα ο κίνδυνος που υπάρχει. Τα Σκόπια μέσα στο ΝΑΤΟ και σε δεύτερο χρόνο μέσα στην Ε.Ε, θα χτίσουν μια συμμαχία για την Ελλάδα. Ταυτόχρονα έχουμε μεγάλους οικονομικούς δεσμούς μαζί τους.  Αυτά δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε έτσι απλά. Η συμφωνία δεν είναι άριστη, αλλά μια καλή συμφωνία αν λάβει κανείς υπόψη του τα πλαίσια συζήτησης εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μια συμφωνία η οποία ο ίδιος ο Μητσοτάκης παραδέχθηκε στην Ε.Ε ότι ήταν καλή. Επομένως πρέπει να αφήσουμε τους μικροπολιτικούς εγωισμούς και να δούμε το πρόβλημα και πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Tα Σκόπια καλώς ή κακώς, τα αποκαλούν Μακεδονία όλοι εκτός από εμάς. Έπρεπε να είχε γίνει κάτι διαφορετικό δεκαετίες πριν. Τώρα μοιάζει και είναι κάτι τετελεσμένο. Αυτή τη στιγμή λοιπόν το σημαντικό είναι να κοιτάξουμε τις συμμαχίες μας και να κοιτάξουμε πως θα προστατευτούμε γιατί έρχονται περίεργες μέρες στις διεθνείς μας σχέσεις. Το περιβάλλον έτσι κι αλλιώς είναι αβέβαιο. Οπότε να προχωρήσουμε βάσει αυτής της σκέψης.

Το Ποτάμι θα ψηφίσει ναι σε αυτήν την συμφωνία, γιατί αυτό το θεωρεί εθνικό καθήκον.

Τι θεωρείται προοδευτικό σήμερα στην κοινωνία, στην πολιτική, στην οικονομία;

Προοδευτικό θεωρώ το να μην εμμένουμε στο παρελθόν. Στις λύσεις του παρελθόντος, στις απόψεις του παρελθόντος, στις ιδεολογίες του παρελθόντος και να κοιτάζουμε στα μάτια το μέλλον.

Μίλησε μας τώρα για το τι έχεις σπουδάσει και για τη μέχρι τώρα εργασιακή σου εμπειρία

Έχω τελειώσει κοινωνική θεολογίας στο ΕΚΠΑ, έχω κάνει διαχείριση κινδύνων και εσωτερικό έλεγχο σε ορκωτούς λογιστές, έδωσα κατατακτήριες και κάνω κοινωνιολογία στην Πάντειο και τώρα κάνω το μεταπτυχιακό μου στην ελληνική και ευρωπαϊκή σύγχρονη κοινωνία.

Από εργασιακή εμπειρία να πω ότι έχω δουλέψει σε διαφορετικές δουλειές. Από πλασιέ μέχρι δημοσιογράφος, γραμματέας διοίκησης, πωλήτρια πολλά χρόνια. Γενικότερα, τα διαστήματα που έχω μείνει άνεργη, ήταν κυρίως επιλογή μου.

Που μένεις;

Μέχρι πρόσφατα έμενα στον Πειραιά, αλλά τώρα μετακόμισα Εξάρχεια. Η απόσταση μέχρι εδώ ήταν πολύ μεγάλη, γι αυτό.

Τα Εξάρχεια είναι μια περιοχή- άβατο, όπως την χαρακτηρίζουν κάποιοι;

Την αγαπώ αυτήν την περιοχή, θεωρώ ότι έχει μια πολύ θετική αύρα. Υπάρχει μια ωραία και μοναδική ταυτότητα εκεί. Από εκεί και πέρα πάντα υπάρχουν και αρνητικά. Δηλαδή πρέπει πιστεύω να διαχωρίσουμε την ταυτότητα των Εξαρχείων με το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να έχει το δικαίωμα να πηγαίνει και να καταστρέφει, να βρωμίζει και να συμπεριφέρεται άσχημα σε έναν τόπο. Αυτό θα έπρεπε να οριοθετηθεί κάπως.

Προσωπικά υποστηρίζω πολύ τις πρωτοβουλίες που παίρνουν οι κάτοικοι. Η αυτοδιαχείριση είναι καλή και απαραίτητη πολλές φορές. Όμως ταυτόχρονα υποστηρίζω ότι τα Εξάρχεια δεν πρέπει να αποτελούν άβατο. Υπάρχει άλλωστε Α.Τ Εξαρχείων και κατά καιρούς θα μπορούσε να επέμβει όταν τα πράγματα εκτροχιάζονται. Να μην είναι ανεξέλεγκτα τα πράγματα. Όμως προσωπικά μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβεί τίποτα αρνητικό, ποτέ.

Eπιμέλεια: Γιάννης Διαμαντής, Μίμης Κυριακού 

Πληρες κειμενο

Αποκλειστική συνέντευξη με την επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Κρωπίας Αθηνά Κιούση- «Πολλαπλά τα προβλήματα στο Κορωπί- Το όραμά μου για μια σύγχρονη και ελκυστική πόλη»

Αθηνά Κιούση

   Τους στόχους για το άμεσο μέλλον της παράταξης στην οποία ηγείται, τις απόψεις της και τους προβληματισμούς της για τα μεγάλα και καθημερινά προβλήματα που απασχολούν την πόλη, αλλά και τη διαμαρτυρία της εξέφρασε μέσω του blοg μας η επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Κορωπίου Αθηνά Κιούση.

Στην επικοινωνία που είχαμε, απάντησε με ειλικρίνεια και σαφήνεια σε όλες μας τις ερωτήσεις και στάθηκε ιδιαίτερα σε ένα πρόσφατο περιστατικό που σημειώθηκε στο δημαρχείο της πόλης, καταγγέλλοντας δημόσια τον Δήμαρχο κ. Κιούση για «έλλειμμα δημοκρατίας».

«Πολλαπλά τα προβλήματα στο Κορωπί»

Ποια θεωρείτε ότι αποτελούν τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το Κορωπί;

Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, θα σταθώ στα πιο βασικά. Αποχέτευση, όμβρια, κυκλοφορική μελέτη- πεζοδρόμηση-στάθμευση, σχέδια πόλης , διαχείριση παράκτιου μετώπου, σχολική στέγη, παραβατικότητα, ανεργία, υποβάθμιση βιομηχανικών περιοχών, έλλειψη οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής.

Σε ποια θέματα έχετε σύγκλιση και σε ποια διαφωνίες με την σημερινή συμπολίτευση;

Στα μόνα θέματα που έχουμε σύγκληση είναι θέματα καθημερινότητας, τυπικά θέματα, όπως οι προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων ή αναγκαιότητας όπως μελέτες για έργα υποδομών ή την κατασκευή των έργων ή θέματα τοπικού ενδιαφέροντος όπως τα απορρίμματα και η σχολική στέγη. Όμως ακόμα και σ’αυτά έχουμε τεράστια διαφορά στον τρόπο διεκδίκησης, επίλυσης ή διευθέτησης. Θεωρούμε ότι η Δημοτική αρχή αναλίσκεται σε λόγια και επικοινωνιακές φιέστες περισσότερο και λιγότερο σε έργα. Επίσης συνεχώς λέει ότι, δεν έχει χρήματα για να κάνει έργα, ενώ ο απολογισμός του 2016 είχε 9.000.000 περίπου ταμειακά διαθέσιμα.

Ποιοι είναι οι στόχοι της παράταξής σας αυτήν την χρονική περίοδο;

Να βγούμε περισσότερο προς τον κόσμο και να κάνουμε πιο έντονη την παρουσία μας, να φέρουμε κοντά μας περισσότερα καινούργια μέλη, να ενημερώσουμε σωστά τους Δημότες για διάφορα θέματα που η Δημοτική αρχή παρουσιάζει παραπλανητικά.

«Το όραμα για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη»

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να κάνετε, εάν αναλάβετε τη δημοτική αρχή, μετά τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019;

Σύμφωνα και με το πρόγραμμα της παράταξης μας το πρώτο πράγμα, θα είναι η πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου της πόλης μας, με όλες τις επί μέρους εργασίες και υποδομές που συνεπάγεται μια τέτοια ενέργεια και αυτό γιατί πιστεύουμε ακράδαντα, όπως έχει δείξει και η πράξη σε πολλές περιοχές, θα αναθερμάνει την τοπική αγορά και θα προσδώσει άλλη αισθητική στην πόλη μας

Τι όραμά έχετε για τον τόπο;

Το όραμα μου είναι να δω την πόλη μας ελκυστική, καθαρή, τακτοποιημένη, με πράσινο, με ακμάζουσα αγορά και ένα κέντρο που θα ανήκει στους πεζούς και θα προσελκύει τους πολίτες. Μια πόλη που θα μπορεί να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τα προβλήματα της εποχής, διαμορφωμένη στα πλαίσια των ευρωπαϊκών πόλεων.

Βλέπουμε ότι η παράταξή σας «Πρωτοβουλία Πολιτών Κορωπίου» έχει στις τάξεις της πολλά νέα σε ηλικία άτομα. Αυτό έγινε τυχαία ή το επιδιώξατε από τη πρώτη στιγμή;

Φυσικά και το επιδιώξαμε, πιστεύουμε στα νέα παιδιά, είναι το μέλλον του τόπου μας και πρέπει να τους δίνονται ευκαιρίες να ασχολούνται με τα κοινά από νεαρή ηλικία, για να γίνονται και υπεύθυνα άτομα στη ζωή τους και να προσφέρουν στον τόπο τους.

Το λογότυπο της παράταξης της μείζονος αντιπολίτευσης 

Μερικοί, μάλλον αρκετοί δημότες του Κορωπίου, θεωρούν ότι είστε η φυσική συνέχεια της παλιάς δημοτικής παράταξης που πρωταγωνίστησε τα προηγούμενα χρόνια, εννοώ της Αναγέννησης. Είναι αλήθεια ή όχι;

Η Αναγέννηση σαν δημοτική παράταξη έκανε τον κύκλο της και τελείωσε. Πολλοί συμπολίτες μας που ενδιαφέρονται για τα κοινά και μπορεί να υπήρξαν μέλη της, προσήλθαν σε εμάς, αλλά και παλαιά στελέχη της που θέλουν να συνεχίσουν την προσφορά τους στο τόπο μας, ήρθαν κοντά μας. Αυτό σίγουρα δεν μας κάνει φυσική συνέχεια της, όπως δεν είναι και η παράταξη του Δημάρχου η φυσική συνέχεια των παρατάξεων των πρώην Δημάρχων κ. Ντίνου Γκίκα και κ. Πέτρου Παπαγιανόπουλου, επειδή περιλαμβάνει πολλά στελέχη των παλαιών αυτών παρατάξεων ή τους απογόνους τους. Εξ’ άλλου όπως έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου «στην πολιτική δεν υπάρχει παρθενογέννεση». Αυτή είναι η πορεία των πραγμάτων, παρατάξεις δημιουργούνται, διαλύονται και από κάποια από τα στελέχη τους δημιουργούνται νέες ή κάποια από αυτά στελεχώνουν νέες παρατάξεις. Εμείς πάντως είμαστε η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΟΡΩΠΙΟΥ».

«Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια από τους δήμους στις σημερινές ειδικές συνθήκες»

Τελικά, οι δήμοι, στην εποχή αυτή των ειδικών συνθηκών που διανύουμε, έχουν την δυνατότητα να διαθέτουν οικονομική αλλά και πολιτική αυτονομία;

Σίγουρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, οι πιέσεις και οι έλεγχοι είναι πολύ περισσότεροι, καμιά φορά και πιo γραφειοκρατικού χαρακτήρα, όμως υπάρχει ακόμα δυνατότητα να έχουν και οικονομική και πολιτική αυτονομία. Απλά τώρα θέλει περισσότερη δουλειά για να τα καταφέρεις, θέλει συνεχώς να προσπαθείς να βρίσκεις χρήματα από προγράμματα, να έχεις έτοιμες μελέτες για να τις καταθέτεις έγκαιρα και να προλαβαίνεις τις χρηματοδοτήσεις, να τρέχεις και να πιέζεις για να υλοποιήσεις όσο το δυνατόν περισσότερα έργα.

«Η ολοκλήρωση της κατασκευής του αποχετευτικού συστήματος καθυστερεί πολύ» 

Η άποψή σας για τον ρυθμό πορείας των έργων (πχ αποχετευτικό) ποια είναι;

Ο ρυθμός πορείας των έργων είναι αργός. Αυτό πολλές φορές μπορεί να είναι και θέμα γραφειοκρατίας ή ειδικών συνθηκών (π.χ. καιρικές συνθήκες, αρχαιολογία κ.α ). Όμως πολλές φορές οφείλεται και στην χαλαρότητα που επιδεικνύει η δημοτική αρχή και σε στρεβλές απόψεις της. Όπως στην αποχέτευση που η άποψη του Δημάρχου είναι ότι δεν έπρεπε να τοποθετηθούν και οι συνδέσεις, με τον κεντρικό αγωγό και τα κτίρια, πράγμα που έχει γίνει σε άλλους Δήμους, γιατί όπως χαρακτηριστικά λέει «οι ασυνείδητοι συμπολίτες μας, θα έριχναν τα λύματα τους και θα έφραζαν τον αγωγό» και αυτό συνεπάγεται νέο σκάψιμο, επί πλέον έξοδα και τεράστια καθυστέρηση στην ήδη υπάρχουσα. Το έργο έχει καθυστερήσει πολύ. Πρώτα μια τριετία μέχρι να ξεκινήσει, τώρα έχει πάρει παράταση δυόμισι χρόνια, μέχρι τον Απρίλιο του 2018, αλλά απ’ ότι φαίνεται πάλι δεν θα είναι έτοιμο μέχρι τότε. Για τις καθυστερήσεις αυτές μας έχει επιβληθεί τόσο εφάπαξ όσο και «τρέχον» πρόστιμο από το Δικαστήριο της Ε.Ε.. Δυστυχώς κανένας τόσο από το Δήμο όσο και από την Περιφέρεια Αττικής δεν απολογείται και δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την εξέλιξη αυτή.

Πολλοί κάτοικοι της πόλης λένε ότι το Κορωπί, παρά το γεγονός ότι έχει- από γεωγραφικής άποψης- πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, δεν έχει σημειώσει πρόοδο, ούτε καν στα θέματα υποδομών και αναψυχής. Ποια είναι η άποψή σας γι΄ αυτό;

Θεωρώ ότι η κοντινή απόσταση από τις γύρω περιοχές, με τα γνωστά κεντρικά σημεία διασκέδασης και εστίασης όπου συγκεντρώνεται η πλειονότητα της νεολαίας, η οποία είναι και ο κύριος όγκος αυτών που κυκλοφορούν και διασκεδάζουν, είναι ένας σημαντικός παράγοντας γι’ αυτό. Επιπρόσθετα, εδώ και χρόνια το «ιστορικό κέντρο» της πόλης μας, δεν είναι ελκυστικό, έχει παραμείνει σε μια αδιάφορη έως άσχημη κατάσταση και επί πλέον διέρχονται απ’ αυτό και αυτοκίνητα. Συνέπεια αυτού να μην επιτρέπει την άνετη κυκλοφορία οικογενειών και άλλων πολιτών για περπάτημα ή άλλη διασκέδαση. Παράδειγμα, όταν κλείνει ο δρόμος για διάφορες εκδηλώσεις, τότε βλέπουμε πόσος κόσμος κυκλοφορεί και πόσο δουλεύουν τα καταστήματα.

«Προκάτ… εκπαίδευση»

Ήσασταν εκπαιδευτικός και μάλιστα και διευθύντρια μια εποχή στο πρώτο γυμνάσιο της πόλης.

Ποιο είναι το όραμά σας και τα σχέδια σας ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στη πόλη; Στο μέτρο φυσικά που αυτό περνάει από το χέρι σας.

Αυτό που μπορεί να πράξει ο Δήμος είναι το υποστηρικτικό κομμάτι της εκπαίδευσης. Οπωσδήποτε χρειάζεται να μεριμνήσει για σχολική στέγη, για να στεγάσει όλα τα σχολεία και να δημιουργήσει νέα. Είναι άδικο για τα παιδιά ακόμα σήμερα να στεγάζονται σε προκατασκευασμένες αίθουσες, να μην υπάρχουν σε σχολεία εργαστήρια ή να αναγκάζονται να μετατρέπουν τα εργαστήρια σε αίθουσες για να καλύπτουν ανάγκες. Από την άλλη με πληγώνει, όλη αυτή η καταστροφική μανία διαφόρων προς τα σχολικά κτίρια και γήπεδα, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξουν μέτρα για να βελτιωθεί η κατάσταση και οι χώροι να ελέγχονται από τον Δήμο.

«Θετική ανταπόκριση του κόσμου στην κινητοποίηση και αντίδραση στο σχέδιο για χωροθέτηση εγκατάστασης απορριμμάτων στο Κορωπί- Ο Δήμαρχος  προκλητικά δεν μας έδωσε τον λόγο»

Στην συγκέντρωση που έγινε στο δημαρχείο πριν από μια εβδομάδα με θέμα συζήτησης το ενδεχόμενο να έρθουν σε πρώην λατομεία στο Κορωπί τα απορρίμματα, καταγγείλατε τη στάση του δημάρχου Κρωπίας κ. Κιούση κατηγορώντας τον ότι σας αφαίρεσε τον λόγο. Τι συνέβη ακριβώς;

Επίσης θα θέλαμε να μας πείτε τι συζητήθηκε ή αποφασίστηκε σχετικά με αυτό το σοβαρό θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Το θετικό ήταν ότι συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος, ότι ενδιαφέρθηκε και έδειξε το δυναμικό του παρόν και την θέληση του, για τη μη χωροθέτηση δράσεων διαχείρισης απορριμμάτων στα λατομεία. Ελπίζω να είναι έτσι και σε περίπτωση που χρειαστούν περαιτέρω κινητοποιήσεις. Θετική ήταν επίσης και η παρουσία, βουλευτών,
περιφερειακών και αυτοδιοικητικών. Το λάθος από πλευράς μερικών πολιτών ήταν ότι δεν άφησαν να μιλήσουν οι βουλευτές. Όμως εδώ έπρεπε να είχε μεριμνήσει η Δημοτική αρχή, ώστε να μη γινόταν αυτή η «χαύρα». Οι απλές παραινέσεις, ήταν αστείες, όταν είχε προκληθεί το κοινό αίσθημα επί δύο ημέρες και ο κόσμος είχε έρθει αγανακτισμένος.

Ο Δήμαρχος έκανε το «one man show» του και μαζί με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, κάλεσε στο βήμα, εκτός από τους περιφερειακούς όλων των παρατάξεων, τον Δήμαρχο Μαρκοπούλου και τον καθηγητή κ. Σπύρο Λέκκα και όποιον από τους παρευρισκόμενους, ήθελε να φωνάξει. Δεν έδωσε τον λόγο σε συλλογικότητες, σε Δημοτικές παρατάξεις, ούτε καν σε αντιδημάρχους ή σε όποιον είχε να πει κάτι εποικοδομητικό. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους, ειδικά τους έξω από την αίθουσα, δυσανασχέτησαν από το απαράδεκτο κλίμα και την οχλαγωγία ομάδας πολιτών που φώναζε συνέχεια.

Η δική μας διαμαρτυρία έγινε γιατί προκλητικά ο Δήμαρχος μας αρνήθηκε τον λόγο, παρ’ ότι ο πρόεδρος μας είχε αναγγείλει δύο φορές και στην προσπάθεια μας να μιλήσουμε, έκλεισε το μικρόφωνο, αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά το έλλειμμα δημοκρατίας που τον χαρακτηρίζει. Κατόπιν εορτής ζητά συγνώμη από την Λαϊκή Συσπείρωση και τους ψηφοφόρους μας, αλλά θεωρεί ότι σωστά μας αρνήθηκε τον λόγο. Προφανώς φοβήθηκε, για ολιγωρίες του και λανθασμένη τακτική του, που μας έχουν φέρει στη σημερινή δύσκολη θέση.

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Τετάρτης 27 Σεπτεμβρίου, η παράταξη μας, διαμαρτυρόμενη για την απαράδεκτη στάση του Δημάρχου στη συγκέντρωση, αλλά και για την πιο απαράδεκτη απάντηση του, στην οποία λέει ότι μας «προστατεύει», αποχώρησε από την συνεδρίαση.






Επιμέλεια: Μίμης Κ.

Πληρες κειμενο

Αποκλειστική συνέντευξη του blog μας με τον DJ LS One: «Η μουσική και τα κομμάτια που φτιάχνω είναι εντελώς βιωματικά»!

   Στην καρδιά του Πειραιά, σε έναν φιλόξενο και άκρως μουσικό χώρο όπου κυριαρχούν τα συστήματα ηχοληψίας, οι μουσικές κονσόλες και οι ηχομονωμένοι τοίχοι, μας υποδέχθηκε ο παραγωγός και ράπερ Δημήτρης Δάλδας ή αλλιώς πιο γνωστός στη μουσική πιάτσα ως DJ LS One και μας παραχώρησε μια συνέντευξη όπου τα είπε όλα! Για την ακρίβεια ήταν μια συζήτηση που κράτησε με τις ώρες! Στις παρακάτω γραμμές θα διαβάσετε κάποια από τα πιο σημαντικά από τη συζήτηση που κάναμε! Η κουβέντα μας είχε μπόλικες αναφορές στα πάντα θα λέγαμε! 

Για μουσική, για αθλητισμό, για πολιτική, για ιστορίες και καταγωγές ανθρώπων, για τον Πειραιά,  για ρεμπέτικο, για ραπ, για μεταλ, για παιδεία, για μαθητικές καταλήψεις, ακόμα και αναφορές σε προσωπικά του βιώματα! 

Τέλος, δεν παράλειψε να τονίσει ποιο είναι το όνειρό του σε μουσικό επίπεδο και τι θέλει να κάνει στο άμεσο μέλλον.

Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο του!

Πες μας λίγα λόγια για τη καταγωγή σου

Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από τη Σμύρνη. Προσπαθώ μια ζωή να δικαιολογήσω την κορμοστασιά μου. Οι συγγενείς που είχαμε ως οικογένεια στη Σμύρνη είχανε τα καπνά της Lucky Strike στην Ευρώπη και έκαναν εξαγωγή στην Αμερική για αυτό και φύγανε για εκεί (φαντάσου οι συγγενείς μας παλιά έπαιζαν ΝFL, ράγκμπυ!). Το Δαλδαβάνης το επώνυμο το έκαναν Nτάλας στην Αμερική γιατί δεν ήταν ας πούμε εύηχο! Ο πατέρας μου σαν ακρογωνιαίος λίθος, ανήσυχος ον, ήρθε από 11 χρονών στον Πειραιά και δούλευε στο λιμάνι τότε και έκανε δουλειές του ποδαριού κτλ. Άλλωστε είναι εξοικειωμένος με όλα αυτά γιατί μια ζωή είναι ναυτικός, γι΄ αυτό και δεν τον έχω ζήσει πολύ. Βασικά δεν μπορεί για πολύ καιρό στη στεριά!  Έχει γυρίσει όλον τον κόσμο! Η μάνα μου ήταν Πειραιώτισσα αλλά είχε κι αυτή καταγωγή από ένα χωριό κοντά στη Σμύρνη (οι γονείς της πήγαν κλασσικά Μυτιλήνη και μετά εγκαταστάθηκαν Πειραιά, φτωχικά πράγματα).

Προσωπικά έχω μεγαλώσει με άλλες αξίες. Αν δεν ζήσεις το να μένεις στο δρόμο, όλη η γειτονιά να έχει στα σπίτια ανοιχτές τις πόρτες γιατί εγώ το πρόλαβα αυτό και να βάζουν στρώματα και να αράζουν έξω- φαντάσου σαν κι αυτό που βλέπανε στις παλιές ταινίες- δεν έχεις ζήσει τίποτα!-

Διατηρεί δηλαδή ο τόπος εδώ τη παλιά εκδοχή…

Ακριβώς. Αυτό δυστυχώς τελειώνει τώρα στη δικιά μας γενιά.

Έχεις κάνει σπουδές γύρω από τη μουσική ή όχι;

Έχω τελειώσει το λύκειο, το ξέρετε, πάλι καλά (γελάει και αυτοσαρκάζεται). Έδωσα πανελλήνιες αλλά δεν κατάφερα να περάσω στη Ναυτική σχολή, ήθελα κι εγώ να γίνω ναυτικός.

Πήγα σε ιδιωτικό ΙΕΚ και σπούδασα δυο χρόνια μουσική τεχνολογία. Βέβαια το όνειρό μου όσον αφορά στη μουσική ήταν να γίνω καθηγητής μουσικής τεχνολογίας. Ήθελα να πάω για μάστερ στην Αγγλία, αλλά για διάφορους λόγους δεν προχώρησε αυτό.

‘Όμως είμαι κυριολεκτικά πάντα πολύ κοντά στη μουσική. Σκέψου ότι όλα τα προσωπικά μου βιώματα τα έχω κάνει τραγούδια. Πχ. για την αρρώστια και τον θάνατο της μάνας μου και για πολλά άλλα προσωπικά και οικογενειακά. Αν αυτά δεν τα εκφράσω, θα αρρωστήσω!

Άρα η μουσική και η hip hop είναι για σένα τρόπος ζωής;

Και κάτι παραπάνω φίλε, ψυχοθεραπεία! Πως ο συγγραφέας, αν δεν γράψει, θα τα παίξει; Έτσι κι εγώ!

Τι σε εκφράζει, σε αυτό το είδος της μουσικής που υποστηρίζεις;

Με εκφράζει το ότι ήταν το άλλο άκρο. Τι εννοώ. Μεγάλωσα δίπλα σε πολύ λαϊκούς ανθρώπους και έβλεπα τις τεράστιες καθημερινές δυσκολίες και τις στερήσεις. Και γι αυτό μέσα από αυτό το είδος, ήθελα να κάνω μουσική και να τα εκφράσω όλα αυτά. Τη φτώχεια που έβλεπα και βλέπω γύρω μου εδώ στη γειτονιά, τον τρόπο ζωής, τις διάφορες ελλείψεις…

Τρομερή και αξέχαστη στιγμή για μένα ήταν το 2001 όταν κατάφερα να αγοράσω ένα αρμόνιο και άρχισε το όνειρο! Οι Goin through μου κέντρισαν αμέσως το ενδιαφέρον στα καθημερινά ακούσματα! Κι αυτό γιατί έλεγαν κάτι πιο ανατρεπτικό και σύγχρονο για την εποχή! Ενώ τα ρεμπέτικα όντως εδώ στον Πειραιά ήταν το σημείο αναφοράς, όμως μιλούσαν για τη ζωή πριν από 40 και 50 χρόνια.

Το hip hop είχε μεγάλη απήχηση στη νεολαία, πχ ήταν μέσο έκφρασης μέχρι και σε μαθητικές καταλήψεις. Προσωπικά ήταν ένα μέσο έκφρασης, ένας τρόπος θα λέγαμε να πατήσω πόδι!

 

Αντισυστημικό;

 

Ναι, πάρα πολύ! Σκέψου οι περισσότεροι που είναι μέλη είναι ανάρχες. Εντάξει η κάθε μουσική έχει το κοινό της. Να πω εδώ και κάτι άλλο. Παρόλο που ας πούμε ιδεολογικά είναι κοντά αυτά τα δυο είδη μουσικής, φαντάσου ότι στα σχολεία στα 90s που πρόλαβα εγώ, υπήρχε κόντρα μεταξύ μεταλάδων και χιπχοπάδων. Κυριαρχούσαν οι ροκάδες και οι μεταλάδες σε αριθμό βέβαια. Αυτοί όλοι θεωρούσαν εμάς που ακούγαμε ή παίζαμε χιπ χοπ ότι δεν ήταν μουσική αυτή!

 

Έχω δουλέψει ξυλουργός, σε βενζινάδικο κι αλλού, αλλά αυτό που νοιώθω όταν είμαι εδώ στα ηχομονωμένα στούντιο, μέσα στις κονσόλες κτλ και δημιουργώ είναι τρομερό. Στην αρχή σαν χόμπι, αλλά αφού πήγε καλά, στη πορεία θα έλεγα… κατά λάθος έβγαλα και λεφτά! Δεν ζήτησα ποτέ χρήματα γι αυτό που έκανα, όμως μου πρότειναν αμοιβές.

Ξέρεις πως ένοιωσα όταν έβγαλα τη πρώτη αμοιβή από τη μουσική;! Δεν φαντάζεσαι! Μια κατάκτηση δημιουργίας!

Είναι τεράστιο προσόν και ευτυχία να ασχολείσαι και να γουστάρεις αυτό που κάνεις! Το κάνεις καλά και είσαι χαρούμενος την κάθε μέρα και στιγμή! Δες πχ στο ποδόσφαιρο! Καμπιάσο, Ζιντάν! Τι καριέρες! Η ζωή τους όλη το ποδόσφαιρο! Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν νεότεροι από την ηλικία τους. Γιατί απλά δεν μιζεριάζουν! Όταν αγαπάς, είναι άλλο πράγμα.

Ποιον θεωρείς τον no 1 καλλιτέχνη στην Ελλάδα σήμερα, στο είδος μουσικής που καταπιάνεσαι; Και ποιον είχες πρότυπο;

 

Για 5-6 χρόνια είχα τους  Terror X Crew . To 2001-2002 εκεί. Μετά στη ζωή μου ήρθαν οι Άλφα Γάμα. Μετά ο Ni Vo. Όπως και ο Οminus. Εξέφραζαν απόλυτα τα τραγούδια του τις συνθήκες ζωής μου! Να πω ότι ο πρώτος που μου έμαθε το ραπ ήταν ο πατέρας μου το 1993, όταν άκουσα για πρώτη φορά τους Public Enemy. Είναι ροκάς αλλά έβλεπε από παλιά ράπερ όταν ήταν στην Αμερική και τα είχε μάθει από τότε.

 

Ξεκίνησα με τους Active Member (Άκου μάνα κτλ) και μετά έπαιξα τους Terror X Crew με το «Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει». Ήταν μια επαναστατική μου φάση τότε.

 Όπως και ο Ταραξίας με τα κομμάτια του και ο TNS διαμόρφωσαν αυτό που είμαι τώρα.

Τι ονειρεύεσαι να κάνεις τα επόμενα χρόνια σε μουσικό επίπεδο;

 

Ονειρεύομαι να κάνω ένα cd με αρχαία μουσική. Όπως ο Αναστασάκης έκανε τους Ορφικούς ύμνους και οι Terror X Crew έκαναν το Έσσεται Ήμαρ. Θέλω δηλαδή να φτιάξω ένα cd που να μιλάει για τον Απόλλωνα, για τον Μέγα Αλέξανδρο κ.α. Είμαστε ήδη στην φάση της ετοιμασίας. Το ετοιμάζω μαζί με τον αδελφό μου τον Κωνσταντίνο Βούλα.

 Και επιτέλους πλέον, θέλω να γράψω τραγούδια για τον Ολυμπιακό. Κυρίως θέλω να προσπαθήσω να μεταφέρω την σημασία συνθημάτων που είναι τρόπος ζωής για τους γαύρους όπως το «θυμάμαι ακόμα ήμουν παιδάκι» κτλ. Θέλω να κάνω τραγούδια που συνδέουν άμεσα τον Πειραιά με τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι το όνειρό μου! Αν δεν τα κάνω θα σκάσω!

 

Ανήκεις σε κάποιο συγκρότημα ή είσαι ένας μοναχικός δημιουργός;

 

Είμαι και μοναχικός δημιουργός, αλλά ένωσα την καρδιά μου και την ψυχή μου με τον Παύλο τον Σεϊρλή και έχουμε ένα συγκρότημα τους Razon, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από συγκρότημα! Κάνουμε τραγούδια βιωματικά. Αν τα ακούσετε, θα καταλάβετε!

 

Άρα ουσιαστικά είναι μια μελλοντική συνεργασία που θα ήθελες να προχωρήσεις;

 

Εννοείται. Σκέψου ότι με τον Παύλο κάνουμε μουσική όταν υπάρχει ανάγκη. Όταν αυτός είναι χάλια και όταν είμαι κι εγώ χάλια. Δες, έχω το λογότυπο του συγκροτήματος, τατουάζ πάνω μου! Είναι καθαρά μουσική για τον κόσμο. Επαναλαμβάνω: Μουσική για τον κόσμο!

 

Μέχρι στιγμής ποια θεωρείς την μεγαλύτερη μουσική σου επιτυχία;

 

Θα χαρώ πολύ να σας πω ότι είναι του Ολυμπιακού! Το «38 φορές πρωταθλητής» γιατί με βλέπουν ακόμα στο δρόμο και με αναγνωρίζουν. Γιατί έχει εκατομμύρια views στο youtube. Είναι μουσικό σημείο αναφοράς για μένα! Είχα αράξει με τον Μπάμπη τον Χριστόγλου σε μαγαζί έχουμε φάει έχουμε πιεί και λέγαμε για το τραγούδι! Μεγάλος Πειραιώτης ρε φίλε! Μπαμ και κάτω χαχα!

Όταν πρωτόπαιξε το κομμάτι στο Καραϊσκάκη το θεώρησα ευλογία! Να κατουριέσαι από τη χαρά σου! Σε ένα γήπεδο με 30.000 κόσμο! Παίζει στα μάτριξ του γηπέδου, είμαστε στις κερκίδες και  λέω στους δίπλα, παιδιά εμείς είμαστε!! Χαμός, στιγμές μοναδικές! Στο youtube χαμός επίσης! Ξέρεις πόσους φίλους έχω κάνει μέσα από τον Ολυμπιακό για αυτό το πράγμα;! Σίγουρα η μεγαλύτερή μου επιτυχία

 

Πες μας λίγα λόγια για τα τελευταία σου κομμάτια

 

Τα τελευταία κομμάτια μου είναι κομμάτια χωρισμού. Έβγαλα τα απωθημένα μου να το πω έτσι γιατί σου είπα αν δεν το βγάλω από μέσα μου θα σκάσω. Από τα πέντε που έχω βγάλει, τα τρία είναι χωρισμού και αποχωρισμού.

 

Βιωματικά καθαρά;

 

Πολύ, εντελώς βιωματικά! Μα γι αυτό κάνω μουσική! Η μουσική αυτή είναι δική μου. Όμως κάνω και μουσική για άλλους.

 

Οι τίτλοι και οι συντελεστές των τελευταίων κομματιών;

 

Είναι το «Λυπάμαι» γιατί όμως. Δώσε βάση: Το τελευταίο μήνυμα όταν χώρισα με την πρώην μου ήταν: Άλλον Δημήτρη σαν κι εμένα δεν θα βρεις, της λέω. Λυπάμαι για την κατάντια σου λυπάμαι. Το τραγουδάω στο μπάνιο λυ-πά-μαι και ώπ σε έξι ώρες ήταν έτοιμο! Ο Παύλος ο Σεϊρλής ήταν στην Κρήτη, του το στέλνω το πρωί και ήρθε την άλλη μέρα τα ξημερώματα και ήρθε εδώ και το γράψαμε επιτόπου! Τρέλα και έμπνευση της στιγμής!

Έχω κάνει επίσης το «Νόμιζες» που είναι πολύ βαρύ κομμάτι και ένα άλλο είναι το «Και ψάχνω να ενώσω κομμάτια της ψυχής μου στο κενό για μια στιγμή μονάχα τα μάτια σου να δω σε παρακαλώ. Καλό παιδί δεν ήμουν, μα με έκανες εσύ και στο χρωστώ!».

Αυτά όλα μπορείτε να τα βρείτε και στο youtube.

 

Ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει μια ας το πούμε κοινωνική παρεμβατικότητα και έναν δημόσιο λόγο για τα συμβαίνοντα ή να παραμένει μόνο στη μουσική του;

Δεν γίνεται πιστεύω ένας καλλιτέχνης να μην έχει δημόσιο λόγο. Ρε φίλε δες τον μεγάλο Καζαντζίδη. Τον Νταλάρα. Τον Μητροπάνο. Μακάρι να υπήρχαν και σήμερα άνδρες σαν τον Μητροπάνο.  Άνδρες, καταλαβαίνεις; Παντελόνια.

Ερχόταν εδώ ο Καζαντζίδης και τον άκουγε όλος ο λαός. Οι απλοί άνθρωποι. Πες τους κομμουνιστές. Οτιδήποτε. Δεν με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες. Ενέπνεε τους πάντες, μίλαγε στη ψυχή του κόσμου. Του απλού κόσμου!

Το θέμα είναι να βγάλουμε τις ταμπέλες αλλά και τη βλαχιά. Την ομαδοποίηση. Και ειδικά από την αριστερά. Εγώ δεν ανήκω πουθενά. Έχω φίλους και από άλλους ιδεολογικούς χώρους. Μέσα μου νοιώθω και σοσιαλιστής και φιλελεύθερος, σίγουρα πάντως ελεύθερος!

Και θα σου πω και κάτι άλλο: Ο αριστερός (όχι όμως ο τυφλωμένος ο δογματικός), έχει γράψει τραγούδια που μένουνε για πάντα, τι να κάνουμε τώρα! Όλοι οι βολεμένοι γενικώς είναι αυτοί που κάνουν κάτι εφήμερα hitάκια. Καμία σχέση, εδώ μιλάμε για άλλα πράγματα.

Όμως τις πιο σοβαρές συζητήσεις τις έχω κάνει με δεξιούς. Κι αυτό γιατί έχουν πάει εξωτερικό, έχουν ζήσει, έχουν σπουδάσει. έχουν δει πέντε πράγματα παραπάνω από τη πραγματική ζωή. Ενώ οι περισσότεροι από τους άλλους πάνε σε κάτι μέρη δικά τους κλαίγονται και συζητάνε. Είμαι λαϊκός αλλά δεν μπορώ αυτήν την μίζερη λαϊκούρα. Με πιάνεις τι λέω; Δεν έχω δει κανέναν αριστερό να πηγαίνει ποτέ σε ένα Μέγαρο Μουσικής. Κόμπλεξ είναι δεν ξέρω τι ακριβώς πραγματικά. Στερεότυπα ρε φίλε δεκαετιών. Την βρίσκουν με Μποφίλιου, τέτοια φάση και μετά λένε πως είναι και καλά ενάντια στο σύστημα! 

Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν γίνεται ένας πραγματικός καλλιτέχνης να μην έχει λόγο για τα συμβαίνοντα, για να κλείσω την απάντησή μου.

 

Ανέφερες τη λέξη Πειραιάς πολλές φορές μέχρι τώρα. Αυτή η λέξη, τι σου φέρνει στο νου ακριβώς.

 

Φτώχεια. Κυρίως. Έχω δει από πολύ μικρός γύρω μου παιδάκια να μην έχουν να φάνε ένα κουλούρι. Όλο αυτό, η φτώχεια, οι δυσκολίες σε κάνουν άνδρα. Το κακό είναι και πρέπει να το πούμε, ότι ο Πειραιάς γενικά δεν έχει τις υποδομές. Τα τελευταία χρόνια αρχίζει κάτι και γίνεται.  Και στην εκπαίδευση υπήρχαν πολλά εμπόδια για τα παιδιά από τις λαϊκές οικογένειες. Δεν ήταν εύκολο για τους γονείς τους τους μεροκαματιάρηδες να πληρώνουν για την εκπαίδευσή τους. Έμεναν ένα σωρό παιδιά στην ίδια τάξη κτλ. Κι εγώ επίσης πέρασα δυσκολίες για να μάθω γράμματα. Πώς να προοδεύσεις ρε φίλε και να διαβάσεις, όταν δίπλα σου, στο σχολείο, πούλαγαν τη πρέζα; Γίνονταν τα χειρότερα. Είναι εύκολο να προχωρήσεις;

Ο Πειραιάς είναι λαϊκός αλλά υπάρχει και υπερλαϊκισμός. Στη μεγάλη του βάση αυτό δεν το θέλω. Στα θετικά όμως είναι ότι ο κόσμος περίμενε μια φορά τη βδομάδα να πάει να δει τον Θρύλο, να ξεσκάσει, να γουστάρει!

 

Πειραιάς= Ολυμπιακός;

Πειραιάς ίσον προβλήματα, ίσον ξεχαρμάνιασμα Ολυμπιακός, απλοί άνθρωποι, κρασάκι, Ταμπούρια, Καμίνια, Αγιά Σοφία κ.α!! Αν σε πάω δυο στενά πιο κάτω σε συνοικιακό καφενείο, αυτό θα δεις. Θα τους δεις όλους στα ερυθρόλευκα να μιλάνε με τις ώρες για την ομάδα. Τρόπος ζωής, καθημερινή ασχολία.  Και σκέφτομαι ότι αν δεν ασχοληθεί κανείς με τον αθλητισμό κάπως, είτε δηλαδή ενεργά σαν αθλητής, είτε σαν φίλαθλος- οπαδός, ή όπως εγώ ασχολούμαι με τη μουσική, ο ψυχίατρος και ο ψυχολόγος είναι σίγουροι, στις μέρες μας ειδικά…

 

Και να πω κάτι και για τους νεόγαυρους για να επανέλθω λίγο στα του Ολυμπιακού. Έχουν πιάσει τα τελευταία χρόνια «Μαρινάκη πούλα φύγε», για τον Κόκκαλη έλεγαν παλιά. Μεγαλοπιαστήκαμε; Παλιά στα πέτρινα χρόνια ούτε πρωτάθλημα, σε γήπεδα με τσιμέντα! Θυμάμαι αμυδρά πολύ μικρός στο δημοτικό θέατρο που σήκωναν τον Ντέταρι όρθιο! Ποιο ΠΑΣΟΚ; Ντέταρι! ΕΝΑΣ παίκτης, ένας μόνο!

 Η νοοτροπία των γαύρων στράβωσε. Πας γήπεδο για τη φανέλα και την ιστορία. Δεν μπορώ αυτούς τους προπονητές της εξέδρας. Που όλο κλαίγονται. Άρα ο φτωχός άνθρωπος αλλάζει, που αποτελεί την βάση του συλλόγου. Έμαθε στη καλοπέραση του νέου γηπέδου και στα πρωταθλήματα, ξεχνώντας τα παλιά.

 

Μουσική ή αθλητισμός;

 

Μουσική. Λίγο παραπάνω. Παλιά όμως έπαιζα μπάσκετ στον Πειραϊκό. Απλά δεν είχε λεφτά η μάνα μου να συνεχίσει τη συνδρομή και όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να συνεχίσω. Και ποδήλατο πολύ έκανα. Αλλά στα 80s και στα 90s ήταν αλλιώς, έπαιζα παλιά δίπλα στο ΣΕΦ στην αλάνα να παίζω με τα παιδιά, τένις στο τσιμέντο, μπάλα, μπάσκετ, σούπερ παιδικά χρόνια. Ευτυχώς τα προλάβαμε.

 

Μετά μεγαλώνοντας θες να κάνεις την επανάστασή σου που λέμε! Τα έβαζες με το σύστημα, έκανε μουσική κτλ. Κάθε εποχή έχει τη φάση της, ζεις το όνειρό σου. Άκου μάνα για όλους έχει ο Θεός και τα σχετικά! Γκράφιτι κτλ, αλητεία! Με κέρδισε η μουσική αλλά πάντα αγαπάω και τον αθλητισμό.

 

 

Επιμέλεια: Γιάννης Δ.,  Μίμης Κ.

Πληρες κειμενο