Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στον Φιλελεύθερο
και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Γαλανού
– Η χώρα το τελευταίο διάστημα βρίσκεται μέσα σε μια «τέλεια καταιγίδα»: εθνικά θέματα, οικονομία, ανομία, εκβαρβαρισμός της πολιτικής ζωής και μια κοινωνία σε ακραία σύγχυση. Όλο αυτό πως προέκυψε και κυρίως πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Κέρδισαν την εξουσία το 2015 με ψέμματα και μίσος. Εξέφρασαν έναν πολιτικό λόγο απλουστευτικό, παραπλανητικό, διχαστικό, εμφυλιοπολεμικό εκμεταλλευόμενοι τις συνέπειες της κρίσης που τις εμφάνισαν ως συνέπειες του μόνου ασφαλούς και εφαρμόσιμου τρόπου αντιμετώπισης της κρίσης. Έβλαψαν βαθειά τη χώρα ρίχνοντάς την σε μια δευτερογενή κρίση. Και μετά ομολόγησαν με καταπληκτική άνεση ότι όλα όσα έλεγαν ήσαν όχι μόνο ανέφικτα αλλά δραματικά επικίνδυνα. Από «αγανακτισμένοι αντιμνημονιακοί» έγιναν οι «αποτελεσματικότεροι διαχειριστές» του τρίτου και τώρα πια του τέταρτου μνημονίου. Όταν λοιπόν το «κάρβουνο» των δήθεν εναλλακτικών λύσεων στην οικονομία τελείωσε και έγιναν το πρόθυμο delivery boy των εταίρων, έπρεπε να ρίξουν άλλου είδους «κάρβουνο» στη μηχανή του εθνικολαϊκισμού. Καίνε τα τιμαλφή: τους θεσμούς της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, την εθνική ενότητα και την εθνική στρατηγική, το φρόνημα της κοινωνίας, χωρίς το οποίο κανένα έθνος δεν έχει μέλλον. Μόνη λύση είναι η απομάκρυνσή τους από την εξουσία. Είπα στη Βουλή ότι καθαρή έξοδος στις αγορές δεν υπάρχει, υπάρχει «βρώμικη» έξοδος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από την εξουσία.
– Τι ήταν εθνικά ενδεδειγμένο και τι δεν έγινε στην περίπτωση των Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται από τους Τούρκους; Πως βλέπετε να τελειώνει αυτή η επικίνδυνη ιστορία;
Η σύλληψη των δυο παιδιών μας είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις τελευταίες εβδομάδες. Η ένταση όμως είναι η προφανής επιλογή της άλλης πλευράς. Εμείς φερόμενοι όχι «κατευναστικά» αλλά υπεύθυνα και με στρατηγική προοπτική δεν πρέπει να αφήνουμε να εξελίσσονται γεγονότα που στη συνέχεια μετατρέπονται σε καταστάσεις αμφισβήτησης της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η εμπειρία των τελευταίων 45 ετών διδάσκει πολλά για την τουρκική μέθοδο. Μετά από περίπου 15 χρόνια συγκρατημένης στάσης του κ. Ερντογάν στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο προσχωρεί με φόρα στην κλασική γραμμή της εκτόνωσης στην περιοχή αυτή, των μεγάλων πιέσεων που υφίσταται και εσωτερικά και σε όλη την γραμμή των ανατολικών συνόρων.
Δεν μπορεί δυστυχώς να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα μια Κυβέρνηση που απευθύνεται στο εσωτερικό ακροατήριο και αντιδρά χωρίς σχέδιο πηγαίνοντας, ως εκκρεμές, από την αδράνεια στην επικοινωνιακή υπερκινητικότητα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η παρουσία του κ. Καμμένου στη θέση ενός Υπουργού Άμυνας που αποκλείεται από κρίσιμες συσκέψεις και επαφές γιατί κανείς δεν μπορεί να τον εκλάβει ως διαχειριστή κρίσεων. Χρειάζεται επομένως μια κυβέρνηση χωρίς αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα. Μια κυβέρνηση ικανή να διαμορφώσει συνθήκες εθνικής ενότητας αλλά και εθνικής σοβαρότητας.
Δεν μπορεί δυστυχώς να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα μια Κυβέρνηση που απευθύνεται στο εσωτερικό ακροατήριο και αντιδρά χωρίς σχέδιο πηγαίνοντας, ως εκκρεμές, από την αδράνεια στην επικοινωνιακή υπερκινητικότητα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η παρουσία του κ. Καμμένου στη θέση ενός Υπουργού Άμυνας που αποκλείεται από κρίσιμες συσκέψεις και επαφές γιατί κανείς δεν μπορεί να τον εκλάβει ως διαχειριστή κρίσεων. Χρειάζεται επομένως μια κυβέρνηση χωρίς αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα. Μια κυβέρνηση ικανή να διαμορφώσει συνθήκες εθνικής ενότητας αλλά και εθνικής σοβαρότητας.
– Η κυβέρνηση δείχνει πολύ χαλαρή και σίγουρη για το πώς εξελίσσονται και θα εξελιχθούν τα πράγματα στην οικονομία. Εξηγείται αυτός ο εφησυχασμός;
Δεν υπάρχει εφησυχασμός αλλά αμηχανία της κυβέρνησης. Το αφήγημα της δήθεν καθαρής εξόδου δεν πείθει. Όλοι καταλαβαίνουν ότι υπάρχει τέταρτο μνημόνιο με σκληρά μέτρα, υπάρχει εποπτεία, αλλά δεν θα υπάρχει κάλυψη με πιστωτική γραμμή και φτηνό χρήμα όχι γιατί δεν την θέλουμε ηρωικά αλλά γιατί δεν μας τη δίνουν. Έχει επίσης εμπεδωθεί η εκτίμηση ότι η βλάβη που προκάλεσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ. Ο κ. Τσακαλώτος κρύβεται επιμελώς και αρνείται να έρθει στη Βουλή να μου απαντήσει για τα περιβόητα ταμειακά αποθέματα ασφάλειας. Ο ρυθμός ανάπτυξης του 2017 αντί για 2,7 % ήταν 1,4 %, αλλά η κυβέρνηση καμαρώνει για το δημοσιονομικό υπερπλεόνασμα. Περιττεύει να αναφερθώ στις τράπεζες και την αίσθηση που έχουν όσοι αγωνίζονται μέσα στη λεγόμενη πραγματική οικονομία από τη θέση της αποδεκατισμένης μεσαίας τάξης.
Περισσότερα στο http://ysterografa.gr/ευ-βενιζέλος-όταν-δίνεις-μάχη-για-τη-δ/
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.