Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Έξοδος- Προτάσεις



"Τέλος του Παιχνιδιού"

  •    Μετάφραση:                      Οδυσσέας Νικάκης
  •    Σκηνοθεσία:                      Λεωνίδας Παπαδόπουλος
  •    Σκηνικά-Κοστούμια:          Φαίδων Πατρικαλάκης
  •    Φωτισμοί:                         Θανάσης Σταυρόπουλος
  •    Ηχοληψία:                        Θοδωρής Μιχαλός
  •    Βοηθός Σκηνοθέτη:          Ευθύμης Ξυπολιτάς   
       Π α ί ζ ο υ ν :
  •      Χαμ:              Κώστας Καζάκος
  •      Κλοβ:           Κωνσταντίνος Καζάκος
  •      Ναγκ:           Γιώργος Μωρόγιαννης
  •      Νελ            Νίνα Γιαννίδη
Τέσσερις άνθρωποι, μέσα σ' ένα πνιγηρό καταφύγιο. Ο ένας, ο ΧΑΜ, παράλυτος και τυφλός, στο αναπηρικό καροτσάκι. Άχρηστος. Δεν έχει εικόνες και δεν έχει κίνηση. Ο άλλος, ο ΚΛΟΒ, δεν μπορεί να καθίσει. Έχει μάθει μόνο να εκτελεί εντολές. Του έχουν αφαιρέσει τη σκέψη. Η συνείδησή του είναι πάμφτωχη, όπως ενός ζώου. Βρίσκεται διαρκώς πεινασμένος. Τον έχει πιάσει το δόκανο της επιβίωσης. Οι δύο άλλοι, ο ΝΑΓΚ και η ΝΕΛ, οι γεννήτορες του ΧΑΜ, ζουν πεταμένοι μέσα σε δυό σκουπιδοντενεκέδες. Βγάζουν ξαφνικά το κεφάλι τους κι αναχαράζουν, σαν τις κατσίκες, δυό τρείς ταπεινές μνήμες από ένα φτωχό παρελθόν.
Αυτή η απουσία από τον τίτλο του έργου, του οριστικού άρθρου “το”, κατά περίεργο τρόπο, κάνει τον τίτλο απόλυτα οριστικό. Παιχνίδι τέλος. Έχει τελειώσει. Πριν αρχίσει είναι τελειωμένο. “Το τέλος είναι φυλακισμένο μέσ' την αρχή” μας λέει ο Χαμ.
“Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει στη Γη βρισκόμαστε, δεν υπάρχει σωτηρία γι αυτό”.
“Ο Ήλιος είναι ανύπαρκτος, βυθίζεται προς....τους νεκρούς”.
“Ο Χρόνος είναι ανύπαρκτος κι όμως ο Χρόνος τώρα τελειώνει”.

Απλές αλήθειες! Ποιός δεν τις ξέρει;
Γεννιόμαστε με το εισιτήριο της εξόδου στην τσέπη! Ποιός δεν το ξέρει;

Μέσα στο καταφύγιο του Χαμ, όλα είναι γκρίζα, σταχτιά, όλα σε ανοιχτό μαύρο. 
Τι έργο είναι τούτο αναρωτιέσαι! Τα ερωτηματικά που θέτει είναι όντως αναπάντητα; Παραπέμπουν σε ακατανόητες υπαρξιακές αγωνίες; Είναι άραγε μια τεχνική του θεάτρου που ονομάσαμε θέατρου του "παραλόγου"; Είναι ένα έργο "μεταφυσικό"; Είναι ένα παιχνίδι των λέξεων; Είναι ένα σκηνικό παραξένισμα; Είναι το απόλυτο αδιέξοδο; Είναι ένα έργο της πιο βαθιάς απελπισίας; 
Ή μήπως είναι ένας, άλλου είδους "ρεαλισμός";
Μήπως είναι η ωμή πραγματικότητά μας κοιταγμένη από άλλη οπτική γωνία;
Η ωμή πραγματικότητά μας, κρυμμένη κάτω από μια παράξενη αλλά θανατηφόρα γραφή;
Κι αυτή η γραφή πάλι, τι είναι; Η πιό ταπεινή γλώσσα. Οι πιό φθαρμένες λέξεις. Σκέψεις και έννοιες που λένε όλοι οι άνθρωποι στην ταπεινή καθημερινότητά τους. Λέξεις γυμνές, χωρίς στολίδια, φράσεις χωρίς κανένα σκοτεινό κι ανεξιχνίαστο βάθος. Κουρελάκια σαν κι αυτά που χρησιμοποιούν οι καθημερινοί άνθρωποι για να ντύσουν τη φτωχή τους σκέψη. 


Παραστάσεις:
Κάθε Πέμπτη                                          στις 20:00
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο                      στις 21:15
Κάθε Κυριακή                                         στις 20:00

Διάρκεια παράστασης:    1.35

Τιμές εισιτηρίων:
Βραδινές Παραστάσεις:                                              18 Eυρώ
Γενική Είσοδος Πέμπτης                                             15 <<
Φοιτητικό, Μαθητικό και Ανέργων:                              12  <<
Ομαδικά άνω των 20 ατόμων, με ειδική συμφωνία



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.